Mijn Moto Guzzi V65 Lario

Foto's en informatie van mijn Lario, Lario's, specials, manuals en schema's.

Op de show in Milaan van november 1983 werd de V65 Lario gepresenteerd. De Lario leek erg veel op de iets eerder gepresenteerde Le Mans 1000, echter met nog vloeiendere lijnen (m.n. de tank en de zijpanelen). De scherpe lijnen die de eerdere modellen uit de jaren zeventig kenmerkten (Le Mans III, Monza en Imola) werden hiermee vervangen door de rondere lijnen.
De Lario heeft een kleine stuurkuip, losse zijpanelen en een onderkuip. Onder de tank en achter het zadel zitten kleine, slechts voor cosmetische doeleinden bedoelde, 'spoilers'.

De Lario heeft, als eerste moderne Guzzi, vier kleppen per cylinder met stoterstangen (dus nog met onderliggende nokkenas) en tuimelaars. Zowel het koppel als het vermogen stegen hierdoor t.o.v. de 2-kleps modellen.

Net als bij de grote (Tonti-)modellen heeft de V65 een dubbel wiegframe, maar in het midden maakt het bovenframe een lus omlaag tot boven de versnellingsbak. De versnellingsbak zelf zorgt daarmee voor een verbinding met het onderframe zodat het motorblok een dragend deel van het frame wordt. De onderste framebuizen zijn, net als bij eerdere en grotere modellen, demontabel om het motorblok te kunnen in- en uitbouwen. De aluminium swingarm scharniert in de versnellingsbak en wordt afgeveerd door twee schokdempers (origineel luchtondersteund).

Door het 'integrale' remsysteem wordt de achterschijf samen met een voorschijf door het rempedaal bediend.
De Lario heeft verder als opvallend kenmerk voor en achter 16 inch gietwielen.

De eerste keer dat ik de Lario zag was vlak na de introductie en in de etalage van de toenmalige Rotterdamse Guzzi-dealer Willy van Gent.
Mijn toenmalige vriendin en ik waren gelijk verkocht: wit, met rode wielen, de voorgeving (richtingaanwijzers, fluo accenten etc.). De Lario werd direct aangeschaft door mijn vriendin. Heel wat anders dan haar dikke Suzuki GS850 met Vetter-kuip en Krauser-koffers.

De eerste week gebruikte ik de Lario voor (rijksweg-)ritten naar mijn werk. Wat direct opviel was de snaarstrakke wegligging, vooral rechtuit. Alsof ik op rails reed. Voorheen reed ik op Japanners (van ver over de datum) en op dat moment een nieuwe XT600 op noppenbanden.

Na drie weken brandde de Lario af. Oorzaak onbekend. Kan aan de toendertijd dubieuze elektronica hebben gelegen, maar we woonden toen ook in Bloemhof op Rotterdam-Zuid, dus wie zal het zeggen.

Fast Forward 10 jaar:
Ik reed inmiddels Guzzi (Le Mans III). Toen de Suzuki van mijn nieuwe vriendin vervangen moest worden, kwam daar ook een (gebruikte) Lario voor in de plaats.
Na jaren van tochten en gebruik werd deze uiteindelijk vervangen door een makkelijker te rijden Kawasaki KLR660 Tengai Off Road (zit-rechtop, Japans gebruiksgemak etc.) Dit is de Lario op de foto's op deze site. Geconserveerd, opgeleukt en alleen in gebruik voor kortere ritjes voor de hobby.

Hier meer info / pictures. Mail naar .